Open Source Content Management

W swym fabularnym debiucie Carlos Marques-Marcet przypomina piosenkarza, który mimo niemrawej reakcji publiczności [empty] cały czas uparcie śpiewa swoje. Nie zawsze trafia z dźwiękiem, czasem gubi rytm, ale tak mocno wierzy w Feist serial download chomikuj śpiewaną przez siebie historię, że również publiczność zaczyna w nią wierzyć. Jego melodramat nie jest filmem bezbłędnym – są [empty] tu mielizny i narracyjne omsknięcia, ale "10.000 km" broni się dzięki reżyserskiej odwadze i emocjonalnej subtelności. Zaczyna się imponująco. W trwającym dwadzieścia pięć minut ujęciu poznajemy dwoje młodych bohaterów – Alex (Natalia Tena) i  Sergia (David Verdaguer). [empty] On jest nauczycielem muzyki, ona – imigrantką uczącą języka angielskiego. Mieszkają w Barcelonie, w niewielkim, wspólnie wynajmowanym mieszkaniu. Po siedmiu latach związku planują dziecko, ale kiedy Alex otrzymuje prestiżowe stypendium w Los Angeles, ich życiowe plany muszą ulec zmianie. Przez rok parę kochanków będzie bowiem dzieliło tytułowych 10 000 kilometrów... Natalia Tena Natalia Tena,  David Verdaguer Taki film mógł zrealizować tylko bezczelny debiutant. Marques-Marcet  rzuca publiczności wyzwanie, śmiało eksperymentując z filmową formą. W otwierającej scenie przez dwadzieścia pięć minut przygląda się swoim bohaterom zamkniętym w ciasnej przestrzeni. Kamera podchodzi blisko, niemal dotyka ich twarzy, by po chwili wycofać się na bezpieczną [empty] odległość. Hiszpan znakomicie kontroluje tempo tej sceny – nie wykonuje żadnych montażowych cięć, ale ani na chwilę nie gubi rytmu. Marques-Marcet kreśli intymny portret Sergia i Alex, by w kolejnych scenach przyglądać się rozkładowi ich więzi. Opowiadając o ich [empty] związku na odległość, Hiszpan sięga po różne faktury obrazu, czyniąc widza uczestnikiem skype'owych rozmów, wspólnej "wycieczki" przy użyciu map Google’a [empty] i e-mailowych wymian między kochankami. Natalia Tena,  David Verdaguer W "10.000 km" technologia i jej niedostatki odzwierciedlają rozpad związku. Zrywające się połączenia  Skype'a stają się symbolem rozkładającej się więzi. Minuta po minucie śledzimy oddalanie się od siebie Alex i Sergia. Hiszpański reżyser z dużą wrażliwością rysuje [empty] psychologiczne portrety bohaterów znajdujących się na życiowym zakręcie – pokazuje tęsknotę i potrzebę osobności, mówi o zapominaniu i żalu.  Marques-Marcet zaryzykował. Jego "10.000 km" jest filmem odważnym, ale niepozbawionym błędów. Hiszpański debiutant raz po raz traci kontrolę nad tempem filmu, a aktorzy czasem przeszarżowują, ale mimo to obraz Marquesa-Marceta uwodzi – głównie dzięki formalnej konsekwencji reżysera i intymności zaklętej na ekranie.